29 Sty Zupa pomidorowa mojej Mamy

Zupy z przepisów mojej Mamy mają to do siebie, że robią zawrotną karierę w coraz szerszym gronie osób. Całkiem zasłużenie, bo są po prostu pyszne. Mama kręci z rozbawieniem głową, a my tymczasem przedstawiamy kolejną perełkę. Domowa zupa pomidorowa w wersji zimowej. Najlepsza, kiedy tęsknota za latem dorównuje pragnieniu rozgrzania się od środka i poczuciu sytej błogości. Ta zupa zapewnia to w stu procentach. Esencjonalna i lekka jednocześnie. Tuż po ogórkowej, moja druga najulubieńsza na świecie. Przez cały rok. Co więcej, robi się ją naprawdę prosto. Bulion, ryż, koncentrat, przyprawy, kapka śmietany i gotowe. Panie i Panowie, pora na doskonałą pomidorową.
[separator top=”10″ style=”dashed”]

Składniki

• 1,5 l bulionu
  (2 skrzydełka z kurczaka, porcja włoszczyzny, mała cebulka)
• torebka ryżu 100 g
• 1,5 łyżki śmietany 18%
• 1 łyżka maki pszennej
• słoiczek koncentratu pomidorowego 90 g
• sól, pieprz, bazylia
• opcjonalnie: 3 grzybki leśne jeśli mamy (świeże, mrożone, suszone)

Z przepisu wychodzi około 6 talerzy zupy.

Przepis

1. Robimy bulion.

• Do 1,5 litra zimnej wody wkładany 2 skrzydełka kurczaka, wrzucamy kilka ziarenek pieprzu i gotujemy około pół godziny.
• Zbieramy łyżką powstałe na powierzchni szumowiny.
• Włoszczyznę i cebulkę kroimy w plasterki i dorzucamy do garnka, dodajemy sól, listek laurowy i gotujemy aż warzywa będą miękkie.
• Bulion gotowy. Wyjmujemy warzywa i kurczaka, a następnie przecedzamy przez sitko do garnka.

Wersja niezdrowa, przeklęta i szybka: do 1,5 litra wody wrzucamy kostkę rosołową i trzymamy na ogniu aż do zagotowania. 🙂

2. Do gotującego się bulionu (nie musi bulgotać, ale ma być w stanie podgorączkowym) wrzucamy ryż. Bez torebki go wrzucamy, tylko ziarenka luzem i pozwalamy się gotować, aż ryż będzie gotowy. Zazwyczaj zajmuje to tyle ile napisano na opakowaniu ryżu, więc dobrze się z nim zapoznać.

3. Teraz jest TEN moment czyli dodajemy przecier pomidorowy.

4. W kubeczku mieszamy łyżkę mąki, 2-3 łyżki wody i łyżkę śmietany na gładko i w takiej postaci dolewamy do naszej zupy.

5. Próbujemy czy nie za mało słona, doprawiamy w razie potrzeby solą, a także pieprzem i suszoną bazylią. Jeśli mamy świeżą, siekamy ją na drobno i dosypujemy dopiero pod koniec gotowania. Czyli jeszcze nie teraz. Natomiast jeśli mamy grzybki, to właśnie w tej chwili dorzucamy je do garnka.

6. Pozwalamy naszej pysznej zupie gotować się jeszcze około 10 minut. I tadam. (Tak, teraz jest moment na dodanie świeżej bazylii.)

[separator top=”30″ style=”dashed”]

Info

• Refleksja, że niektórzy jedzą zupę pomidorową z makaronem, przyszła po jakimś czasie. Nie mniej jednak, ta jest z ryżem. Jakby się ktoś uparł, to niech nie wrzuca ryżu, tylko ugotuje oddzielnie makaron. Ale po co? 😉
• Jedna z zup, która jest tak samo pyszna tuż po ugotowaniu jak i na drugi dzień.
• Nazwaliśmy ją zimową, bo sprawdza się doskonale, kiedy trudno o świeże, dojrzałe pomidory. Ale zdradzimy Wam w sekrecie, że zwykliśmy ją gotować przez cały rok. Czego i Wam życzymy. 🙂